നമ്മള്,ശൈശവത്തിന്റെ പാല് നുണഞ്ഞു
ഈശ്വരനു തൊട്ടു താഴെ,കരങ്ങള് മാറിയേറി
ബാല്യം കേട്ടു മറന്ന പഴങ്കഥകള് പോലെ
ആവര്ത്തന വിരസതയുടെ മണ്ണപ്പവുമായി..
വിപ്ലവങ്ങള് ചോര വാര്ക്കുന്ന
യൌവനത്തിനായി കൌമാരം വഴി മാറി..
നമ്മള് മനശക്തിയെ പോഷിപ്പിച്ച്
ദുര്ബലതയുടെ ആള്രൂപങ്ങള് ആയി,
പട്ടിണി മരണങ്ങളെ പരിഹസിച്ച്
ആര്ത്തിയോടെ സ്നേഹം വിരുന്നൂട്ടി..
ദഹിക്കാനാവാത്ത സ്നേഹം
താങ്ങാനാവാതെ ഒടുവില് ചര്ദ്ദിച്ച്...
നമ്മള് കൂട്ടിനായ് കിട്ടിയ കൈയ്യില്
വര്ത്തമാനങ്ങളുടെ ഭാവി വായിച്ച്,
ഭൂതകാലത്തിന്റെ ലീലകളില് മനം താഴ്ത്തി..
ചിന്തകള്ക്ക് നാവു മുളച്ചു സംവദിക്കുമ്പോഴും,
മൌനത്തിന്റെ ഗര്ത്തങ്ങളില് നിപതിച്ച്...
നമ്മള്...വിഭജിച്ച് നീയും ഞാനുമായി..
പരസ്പരം വാരിയെറിയുന്ന തണുത്ത
പൂക്കളുടെ നിര്വികാരതയുടെ ദളങ്ങളില്
മുഖമമര്ത്തി തേങ്ങുവാനെങ്കിലും കൊതിച്ച്...
ഈശ്വരനു തൊട്ടു താഴെ,കരങ്ങള് മാറിയേറി
ബാല്യം കേട്ടു മറന്ന പഴങ്കഥകള് പോലെ
ആവര്ത്തന വിരസതയുടെ മണ്ണപ്പവുമായി..
വിപ്ലവങ്ങള് ചോര വാര്ക്കുന്ന
യൌവനത്തിനായി കൌമാരം വഴി മാറി..
നമ്മള് മനശക്തിയെ പോഷിപ്പിച്ച്
ദുര്ബലതയുടെ ആള്രൂപങ്ങള് ആയി,
പട്ടിണി മരണങ്ങളെ പരിഹസിച്ച്
ആര്ത്തിയോടെ സ്നേഹം വിരുന്നൂട്ടി..
ദഹിക്കാനാവാത്ത സ്നേഹം
താങ്ങാനാവാതെ ഒടുവില് ചര്ദ്ദിച്ച്...
നമ്മള് കൂട്ടിനായ് കിട്ടിയ കൈയ്യില്
വര്ത്തമാനങ്ങളുടെ ഭാവി വായിച്ച്,
ഭൂതകാലത്തിന്റെ ലീലകളില് മനം താഴ്ത്തി..
ചിന്തകള്ക്ക് നാവു മുളച്ചു സംവദിക്കുമ്പോഴും,
മൌനത്തിന്റെ ഗര്ത്തങ്ങളില് നിപതിച്ച്...
നമ്മള്...വിഭജിച്ച് നീയും ഞാനുമായി..
പരസ്പരം വാരിയെറിയുന്ന തണുത്ത
പൂക്കളുടെ നിര്വികാരതയുടെ ദളങ്ങളില്
മുഖമമര്ത്തി തേങ്ങുവാനെങ്കിലും കൊതിച്ച്...